مختصری درباره تاریخچه 8
مارس:
استثمار و بهره کشی مضاعف
زنان همراه با کار سخت و طاقت فرسا در صنایع نساجی امریکا در قرن نوزدهم میلادی,
با 12 ساعت کار در روز با مزد بسیار اندک و عدم وجود امنیت کار, خشم کارگران زن را
برانگیخت. در 8 مارس 1857 زنان کارگر نساجی نیویورک بطور دسته جمعی برای بهبود
شرایط کار دست از کار کشیده و به تظاهرات خیابانی پرداختند. تظاهرات زنان کارگر با
یورش وحشیانه پلیس سرکوب شد. هر چند اعتراض دسته جمعی کارگران زن, دستاورد ملموسی نداشت,
با این حال در نوع خود بی نظیر بود و توانست اساس مبارزه هویت طلبانه اجتماعی زنان
کارگر را پی ریزی و مرحله نوینی از مبارزات عدالت طلبانه کارگران زن را رقم زند.
در 8 مارس 1907 کارگران زن نساجی بار دیگر برای بهبود شرایط کار و افزایش دستمزد و
10 ساعت کار روزانه, دست به تظاهرات زدند. اینبار نیز با سرکوب پلیس مواجه و تعداد
زیادی کارگر دستگیر شدند. مجددن 8 مارس 1908 حزب سوسیالیست امریکا با راه اندازی
کمیته زنان باخواست حقوق صنفی, حق رای برای زنان و ممنوعیت کار کودکان به سازماندهی
اعتراضات پرداخت. اعتراضات کارگران زن در امریکا به سرعت کشورهای اروپائی را در بر
گرفت. زنان روسیه نیز در سال 1917 بر علیه تعطیلی کارخانجات و اخراج کارگران و
گرانی کالا دست به اعتراض زدند. مبارزات زنان کارگر در کشورهای اروپائی و امریکا
بر علیه قوانین و قیود و سنن اسارت بار کلیساها و همچنین قوانین مردسالارانه و
استثمارگرایانه دولتهای سرمایه داری گسترش یافت. درنهایت در سال 1975 سازمان ملل 8
مارس را به عنوان روز زن به رسمیت شناخت و در سال 1977 یونیسف نیز رسمیت این روز
را اعلام کرد.
روز زن در ایران:
8 مارس بطور رسمی در ایران
پذیرفته نشده است و هرگونه مراسمی در پیوند با این روز به شدت سرکوب شده و می شود.
با این وجود تعدادی مراسم روز زن را بصورت مخفی و محدود برگزار می کنند. رژیم
دیکتاتوری شاه برای جلوگیری از برگزاری مراسم جنبش جهانی 8 مارس, 25 آذر روز
تولد" مادر شاه" را روز زن" مادر" در ایران اعلام نمود.
بعد از تشکیل جمهوری
اسلامی, نقش اجتماعی و جایگاه زنان بیش از پیش موردتهاجم قرارگرفت. بسیاری از زنان
شاغل راهی کنج خانه ها شدند. جداسازی جنسی و حجاب" پوشش اسلامی" اجباری
و چند همسری رایج و صیغه" کالای جنسی" قانونی شد. از طرف دیگر رژیم از
استفاده ابزاری از زنان در نهادهای امنیتی, انتظامی و جاسوسی غافل نشد. در مجلس
شورای اسلامی از زنان برای تصویب قوانین ارتجاعی ضد زن استفاده و با سازماندهی"
خواهران زینب و...." زنان را در مجامع عمومی و ادارات کنترل می کند. جمهوری
اسلامی همچنین برای جلوگیری از هرگونه مراسم 8 مارس, با تقلید از رژیم شاه, 5
اسفند روز تولد" فاطمه زهرا" را روز" زن " می نامد.
جایگاه و حقوق زن در
ایران:
موقعیت حقوقی زنان در
ایران با دو مشکل اساسی روبروست. یکی, معضل ساختار کهنه باز مانده از آداب, سنن,
فرهنگ و رسوم عقب مانده و نگاه برتری طلبانه مردانه" مردسالاری" در
جامعه و خانواده. دومی, نقش جمهوری اسلامی در تثبیت و اجرای احکام قرون وسطائی"
مرد" مومن"سالاری", که
تبلور آنرا می توان در احکام شرعی و قوانین مدنی" اسلامی" مشاهده کرد.
چه باید کرد؟
در مرحله نخست, رفتار و
نگرش خانواده ها در باره جایگاه زن, احتیاج به تحول بنیادی دارد تا خانواده بتواند
نابرابری و تبعیض در مورد زن وفرزندان" دختر" را حل و
برابری را در میان خود برقرار کرده و از
دخالت مجتهدین و حاکمان شرع و افکار عقب
مانده در امور داخلی خانواده ها جلوگیری و
همزمان از حقوق اجتماعی زنان در مقابل
سرکوبگری رژیم دفاع کنند.
جمهوری اسلامی حکومتیست بر
اساس سرمایه داری " دلالی" با روبنای مذهبی" اسلامی" که
نابرابری, استثمار و تبعض جنسی از شاخص های آن و زن بعنوان کالا و جنس دوم بشمار
می رود. چنین حکومتی, نه می تواند و نه می خواهد قوانین و احکام شرعی" ضد زن "
را لغو کند . بنابراین , مبارزه برای آزادی, برابری و عدالت اجتماعی بدون حمایت از"
حقوق زنان" و" نفی هر گونه تبعیض" و "جدائی دین از سیاست"
راه به جائی نخواهد برد
