شکنجه و اعدام

رامین حسین‌پناهی، لقمان مرادی و زانیار مرادی اعدام شدند

خبر اعدام سه زندانی سیاسی کرد به اسامی رامین حسین‌پناهی، لقمان مرادی و زانیار مرادی در روز شنبه 17 شهریور, خانواده ها و بسیاری از مردم ایران را عزادار کرد. کمپین های گسترده داخلی و بین المللی وسیع در حمایت از عدم اجرای احکام اعدام در مورد این سه زندانی سیاسی کار بجائی نبرد و جمهوری اسلامی بدون توجه به افکار داخلی و بین المللی حکم اعدام را به اجرا گذاشت. حکومت قرون وسطائی اسلامی نشان داد که مبارزه و اعتراض به اعدام در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی و مماشات بین المللی راه بجائی نخواهد برد و برای خلاصی از این روند و جلوگیری از شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی باید  راه دیگری را پیمود.

حکم غیر انسانی اعدام و شکنجه  در قانون مجازات اسلامی بر گرفته از فقهای شیعه تثبیت شده است. شکنجه درب ورودی اعدام, به ابزار شرعی برای اثبات اتهام و پرونده سازی برای زندانیان سیاسی درآمده است. بسیاری از زندانیان سیاسی, در زیر شکنجه های تا دم مرگ جان خود را از دست داده اند که رژیم رذیلانه, خودکشی اعلام کرد. برخی نیزکه زیر شکنجه های وجشیانه و تنها برای خلاصی از شکنجه های طاقت فرسا, مجبور به پذیرش ادعاهای  رژیم شده  بودند و بعد از کم شدن فشار و یا بالا رفتن مقاومت زندانی در برابر شکنجه ها, باردیگر ولی آگاهانه به رد اتهامها دست زده اند, نتوانست کمکی به تخفیف حکم صادر شده کند. جمهوری اسلامی نیز برای توجیه اعدام, دست به انتشار بخشی از اعترافات زیر شکنجه زندانی در افکار و مجامع عمومی میکند, هر چند ادعاهای رژیم نمیتواند توجیه گر جنایت ضد بشری همچون اعدام و شکنجه باشد.

این سه اعدامی جانباخته, از جمله انسانهای آزادیخواه و شریفی بودند که بر علیه بیکاری, فقر, بیعدالتی, غارتگری و معامله گران پشت پرده میلیاردی سران و کارگذاران رژیم اسلامی به پاخاسته بودند و خواسته ای جز آزادی, برابری و عدالت اجتماعی و جامعه ای مدرن نداشتند. یادشان برای همیشه گرامی باد.

برای مبارزه علیه شکنجه و اعدام که همچون هیولائی" بی شاخ و دم" دم درب هر خانه ای به کمین نشسته است, باید بیش از این احساس مسئولیت کرد. خانواده های زندانیان سیاسی در انتظار ترفندهای رژیم نبوده و از تهدیدها نترسیده و با  افشای توطئه های رژیم, به اعتراض جمعی در مقابل زندانها دست بزنند. مردم نیز باید به هر طریقی که میتوانند به حمایت خانواده های زندانیان سیاسی برخیزند. تنها با اتحاد و مبارزه بر علیه اعدام و شکنجه میتوان از فجایع آتی جلوگیری و حکومت اسلامی قرون وسطائی را به عقب نشینی واداشت.  

نابود باد شکنجه

نابود باد اعدام 

زندانی سیاسی آزاد باید گردد

زنده باد آزادی, برابری و عدالت اجتماعی

======================

===============

======

 جان زندانیان در خطر است, هوشیار باشید

در نوشته قبلی (1) " حکایت خودکشی در زندانها, شتریست که درب هر خانه ای میخوابد." گمانه زنیهائی صورت گرفت و زنگ خطر را بصدا درآورد. دو مصاحبه زیر از" مسئولان امنیتی , نظامی و قضائی جمهوری اسلامی" صحت گمانه زنیهای مقاله را نشان میدهد و بار دیگر هشدار داده میشود که خطر بسیار جدیست. چکیده ای از دو مصاحبه بشرح زیر است.

الف - فیروزآبادی مشاور عالی نظامی فرمانده کل قوا در گفتگو با خبرگزاری ایلنا روز سه شنبه 24 بهمن گفت: " برای مثال افرادی چندین سال پیش به عنوان فعالیت برای جمع‌آوری کمک به فلسطین به ایران آمدند از تهران شروع کردند بعد به ورامین رفته و از آنجا به سمت نایین و یزد راه افتادند.  وی در ادامه میگوید , در اموالشان انواع جانوران صحرایی را خریده بودند مثل سوسمار، مارمولک و آفتاب‌پرست. سپس بررسی کردیم که این موارد به چه دردشان می‌خورد, بعد متوجه شدیم که پوست آنها امواج اتمی را جذب می‌کند و اینها جاسوس اتمی بودند که می‌خواستند با این بهانه در داخل جمهوری اسلامی از طریق پوست این جانوران صحرایی به این نتیجه برسند که ما در چه مکان‌هایی معدن اورانیوم داریم و کجا در حال کار اتمی کردن هستیم." او همچنین ادامه میدهد و میگوید: " بنابراین بسیاری از ایرانی‌هایی که جاسوس هستند و بسیاری از جاسوسان خارجی که در ایران فعالیت جاسوسی می‌کنند, خودشان هم حتی نمی‌دانند که در حال جاسوسی هستند. "

ب - عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران درباره دستگیری شماری از افراد مرتبط با فعالیت های محیط زیستی به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دادسرای عمومی و انقلاب تهران  میگوید: " طبق تحقیقات انجام شده اعضای این شبکه در برخی از مناطق استراتژیک کشور تعدادی دوربین در ظاهر برای رصد امور زیست محیطی نصب کرده بودند که در واقع پوششی برای رصد فعالیت‌های موشکی کشور بوده و تصاویر و اطلاعات ثبت شده را برای بیگانگان ارسال می‌کرده‌اند."

======================

===============

======

 جمهوری اسلامی زیر شکنجه دو لاله جوان " سینا قنبری" و" محسن عادلی" و" وحید حیدری" را پرپر کردند

خبرهمه جا پیچید, سه جوان مبارز و برومند زیر شکنجه جلادان بیرحم جمهوری اسلامی جان باختند. "محسن عادلی نورآباد لرستان" و "سینا قنبری از تهران" و " وحید حیدری" همراه با مردم مبارز ایران بر علیه فقر و بیکاری و گرانی و آزادی به پا خاستند و با شهادت خود حقانیت جنبش حق طلبانه مردم را به اثبات رساندند. این چنین بود خبرکه ناقوس مرگ رژیم جمهوری اسلامی را رساتر ساخت و بر هرکوچه و برزن طنین انداخت. دژخیمان سرگوبگر حکومت اسلامی با بیرحمی تمام مبارزین را در خیابان و کوچه شکار میکنند. در زندانها اسلامی رژیم وحشت زده, شکنجه گران تازیانه بدست بر پیکر جوانانی پر شور و انقلابی می تازند تا مبارزان آزادی و برابری و عدالت اجتماعی به زانو در آورند.غافل از از اینکه فرزندان رشید و آگاه سر پا و با دقار ایستاده و از مردم بپاخاسته دفاع میکنند و چنان عرصه را بر رژیم تنگ کرده اند که رژیم خود در مقابل شجاعت فرزندان رشید و انقلابی به زانو درآمده است. جمهوری اسلامی ذبونانه  در تلاش است تا استقامت و پایداری زندانیان را در هم شکند تا چند صباحی به حکومت  ظلم و تباهی دهد.در این تلاش مذبوهانه جمهوری اسلامی برای نابودی زندانیان در زیر شکنجه تردیدی بخود راه نمی دهد.

دژخیمان جمهوری اسلامی از ترس افشای جنایات قرون وسطائی اشان به هر در و دیواری زندند و داستانهای کهنه چندین ساله جرم و جنایت را تکرار میکنند. داستانهائی که برای مردم آگاه و مبارز ایران کاملا روشن است و کسی به این داستانهای کهنه و ارتجاعی گوش فرا نمیدهد. داستانهای کهنه ای همچون خودکشی زندانی و یا دروغهای دیگر. سران جمهوری اسلامی حتا میدانند, این داستانها در میان خودیهایشان هم خریداری ندارد. همه آگاهند جوانانی همچون محسن , قنبر و وحید برای امید به زندگی در صلح و آزادی و عدالت احتماعی بپا خاسته اند و با مرگ غریبه اند. مرگ در مقابل اینان سر فرود آورده و سرخی خون آنان لاله های زندگی را آبیاری میکند.

رژیم جمهوری اسلامی همچون رژیم شاه در سراشیب سقوط قرارگرفته و خود آگاه است که رژیم شاه هم نتوانست با شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی سلطنت خود را نگه دارد, گویا جمهوری اسلامی چاره ای جز ادامه راه رژیم شاه ندارد. رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی گیج و مبهوت همچون عقرب بدور خود می پیچد. نیروهای تا دندان مسلح جمهوری اسلامی از هر سایه ای در وحشت بسر میبرند, مردم را بگلوله می بندند, دسته دسته دستگیر میکنند با این وجود جنبش مردمی, همچنان  پیش می تازد. جمهوری اسلامی از عدم اعلام تعداد دستگیرشدگان توطئه گرایانه ای در سر دارد که باید افشا شود.

اهداف جمهوری اسلامی از دستگیریها و عدم اعلام تعداد و اسامی  چیست.

الف- جمهوری اسلامی هزاران نفر مردم مبارز را بازداشت و در زندانها محبوس کرده تا مبارزین را در قرنطینه نگه داشته تا بافشار و شکنجه روحی و روانی آنان را کنترل کند. حتا افراد اطلاعاتی را باعنوان بازداشتی در میان آنان  قرار داده تا به شناسائی مستقیم بازداشت شدگان را تقسیم بندی کند.

ب- جمهوری اسلامی با عدم اعلام تعداد و اسامی بازداشت شدگان, میخواهد تعدادی از مبازانی که در زیر شکنجه با حکم شرعی خامنه ای و شارعان مقدس " شکنجه تا دم مرگ" جان خود را ازدست می دهند مخفی نگه دارد.

پ- جمهوری اسلامی میخواهد, با این هدف, بین مردم ترس و وحشت ایجاد و جنبش مردم را به شکست بکشاند .

ت- جمهوری اسلامی میخواهد از زندانیان تعهد گرفته و تعدادی را نیزبه انجام مصاحبه های فرمایشی بکشاند.

ث- جمهوری اسلامی برای گمراه کردن خانواده های زندانیان ومردم در صدد است, در موقعیتهای مختلف تعدادی از زندانیان را آزاد و فشار بر روی زندانیان دیگررا افزایش دهد.

مردم آگاه و مبارز از نیرنگ و جنایتکاری جمهوری اسلامی آگاهند و میدانند, خواست و آرزوی سران حکومت اسلامی , نابودی تمامی معترضان است. بنابراین لازم است مردم و خانوادها هوشیار باشند که رژیم جمهوری اسلامی از عدم افشای  تعداد واسامی بازداشت شدگان اهداف پلیدی در سر دارد. و تنها با افشای اسامی و تعداد دستگیرشدگان توطئه های رژیم را می شود خنثی و از اتفاقات فاجعه بار جلوگیری کرد. خانواده های دستگیر شدگان نباید در افشای اسامی  آنان درنگ کنند. هنوز آمار دقیقی از کشتار دهه 60 بخصوص 67 در دست نیست و هنوز خانوادههائی هستند که در انتظار بازگشت عزیزانشان هستند. درنگ جایز نیست و عدم اعلام اسامی و تعداد دستگیرشدگان تنها دست رژیم را در از بین بردن زندانیان باز میگذارد. تا دربهای زندانها نشکسته و تمامی زندانیان سیاسی آزاد نشده اند, خطر جانی زندانیان را تهدید میکند. پیش بسوی شکستن دربهای زندانها و آزادی همه زندانیان سیاسی.

زندانی سیاسی آزاد باید گردد  
 شکنجه و اعدام ملغا باید گردد.

نابود باد شکنجه گر ,   زنده باد آزادی
=================
============
======

 اعتراضات عمومی و زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی

رفتار جمهوری اسلامی در زندانها را بنا به تجربه شخصی به دو مرحله می توان تقسیم کرد.

مرحله اول:

در اعتراضات عمومی مردم جمهوری اسلامی سعی میکند, در مرحله اول شدت عملیات سرکوبگرایانه  را به تظاهرات و کنترل اعتراضات تمرکز داشته باشد. برای تسلط بر اوضاع و سرکوبی اعتراضات به هر حیله و خشونتی دست میزند  و از کشتار تظاهر کنندگان ابائی به خود راه نمیدهد. در صورت جواب ندادن حیله از تمامی توان نظامی و امنیتی استفاده و تظاهر کنندگان فعال را دستگیر و یا شناسائی و یا در خیابان نابود می کند.

در مراحلی که اعتراضات جریان دارد. رژیم به تهدید زندانیان میپردازد, که چندان جدی نیستند. دراین مرحله زندانیان مورد شناسائی مجدد قرار میگیرند و پرونده سازی برای زندانیان تشکیل میشود تا در موقع مناسب استفاده شود. در این مرحله روحیه زندانیان تقویت شده و فضای نسبتا راحت تری برای زندانیان بوجود میآید. امید رهائی از زندان و پیروزی مردم همگامی زندانیان سیاسی با اعتراضات بیرونی را تقویت میکند و زندانیان اعتراضات خود را بصورتهای مختلف نشان میدهند و به حرکات دسته جمعی دست میزنند, یکی از بارزترین اعتراضات درون زندان اعتصاب غذا و دفاع علنی از مواضع خود است.

مرحله دوم:

اگر جمهوری اسلامی موفق به سرکوب اعتراضات شود. نوبت به فشار زندانیان سیاسی میرسد که شامل زندانیان سابق در زندان و بیرون زندان و همچنین شامل دستگیرشدگان زندانی اعتراضات اخیر میباشد. در این مرحله جو زنان ملتهب شده و فشار بر زندانیان زیاد و جدی میشود. زندانیان سیاسی بدلایل مختلف مورد بازپرسی مجدد با شکنجه های جسمی و روحی قرار میگیرند. هدف از این فشارها گرفتن اعترافات از زندانیان سیاسی است. بعد از مدتی تصویه زندانیان صورت میگیرد و دادگاههای فرمایشی تشکیل و حکمها بازبینی میشوند. مصاحبه و اظهار ندامت زندانیان بشدت به دستور روز زندانبان تبدیل میشود. و متعاقب آن اعدامها شروع میشود.

با توجه به تاثیر مستقیم اعتراضات کنونی  بر روی زندانیان باید باهوشیاری اعتراضات را سازماندهی و به پیش برد و جمهوری اسلامی را به عقب راند تا از توطئه اعدام و شکنجه زندانیان سیاسی جلوگیری گردد. بدینصورت لازم و ضروریست که شعار زندانی سیاسی آزاد باید گردد, یکی از شعارهای اصلی اعتراض کنندگان باید باشد.

زندانی سیاسی آزاد باید گردد.

 شکنجه واعدام ملغا باید گردد.