امسال
کارگران ایران همگام با کارگران جهان در شرایطی به استقبال جشن اول ماه می " 11
اردیبهشت روز جهانی طبقه کارگر" می روند که دولتهای نئولیبرالیسم، جنگ،
ویرانی،فقر ،گرانی و بیکاری و بی ثباتی شغلی و نابودی محیط زیست را به جامعه بشری
تحمیل کرده اند. در چنین شرایطی مبارزه و سازماندهی آگاهانه طبقه کارگر جهانی برای
نابودی نئولیبرالیسم و ایجاد دنیای مدرن با نظام اجتماعی سوسیالیستی برهبری طبقه
کار، بیش از پیش لازم و ضروریست.
جمهوری اسلامی با اجرای سیاستهای اقتصادی نئولیبرالیسم و با روبنای ایدئولوژی اسلامی فشار مضاعف، بر طبقه کارگر و سایر زحمتکشان کشور وارد ساخته و با حاکم کردن سیستم اقتصاد دلالی و رانتخواری، تولید داخلی را از بین برده و محیط زیست را در معرض نابودی قرار داده است. با گسترش فقر، بیکاری ، گرانی، بی خانمانی، بسیاری از کارگران و سایر زحمتکشان را مجبور ساخته تا برای زنده ماندن اعضای بدنشان را در معرض فروش قرارداده و یا دست به خودکشی بزنند. در عرصه اجتماعی و حقوقی، با تصویب قوانین شرعی" قرون وسطائی" ابتدائی ترین حقوق کارگران و زنان، ثبات و امنیت شغلی کارگران را از بین برده و بمثابه برداری نوین، کارگران را تحت مالکیت پیمانکاران، کارفرمایان و مدیران شرکتهای خصوصی و دولتی درآورده و زنان را به شهروندان بی هویت و دست دوم تقلیل و تحت مالکیت مردان فرصت طلب" متدین و مرفه" قرار داده است.