امسال مجمع عمومی سازمان ملل, اوج بحران سیستم سرمایه
داری را بنمایش گذاشت. روحانی فرستاده ولی فقیه در سازمان ملل به بالای منبر رفت و
حیرت جهانیان را برانگیخت. دروغهای شاخدار وی مو بر تن همه حاضران سیخ کرد. وی از
بهشت برین, تحت حکومت جمهوری اسلامی گفت و فقر و فلاکتی که نسیب کارگران و زحمتکشان شده هیچ نگفت. از آزادی و دموکراسی در ایران, بخصوص
از آزادی زنان گفت. از شکنجه, اعدام,سنگسار, حجاب اجباری , عدم پرداخت دستمزد
کارگران, دزدی, غارت و فساد سیستماتیک
اصلا حرفی به میان نیاورد. ترامپ همکار روحانی از رشد اقتصادی گفت و تا آنجا که می
توانست به سوسیالیزم تاخت. از فساد سیستمی جمهوری اسلامی که زائیده سرمایه داری
" اسلامی" است نگفت. از فساد سران حکومت تا آنجا که می توانست گفت و راه
نجات را نیز پیش پای آنها گذاشت.
