ویروس کرونا همچنان, انسانهای بیشماری را مبتلا و یا به کام مرگ می فرستد. افزایش روزانه آمار مبتلایان و جانباختگان, ترس و بی اعتمادی عمومی را در جامعه جهانی گسترش و ناتوانی جوامع سرمایداری در مقابله با چنین عوارضی بیش از پیش آشکارساخته است. دولتهای سرمایه داری برای اختفای بحران سرمایه داری و نابودی سیستم آموزش و بهداشت و درمان عمومی و تعطیلی بسیاری از بیمارستانها, از اعلام تلفات واقعی جلوگیری و با دفاع از سیاستهای نئولیبرالیستی ، و عدم سرمایه گذاری در خدمات بهداشت, درمان و تغذیه عمومی, سلامت عمومی,کارگران و زحمتکشان شهر و روستا را با وچود "ویروس کرونا " به مخاطره انداخته اند. دولتهای سرمایه داری مدافع نئولیبرالیسم نه تنها عاجز از راه اندازی و تجهیز مراکز بهداشت و درمان هستند, بلکه به بهانه های مختلف از تقویت بخش عمومی سلامت مردم, جلوگیری و امکانات عمومی را به پای انحصارات وصنایع جنگی قربانی می کنند. دولتهای سرمایه داری در چند سال اخیر" با اجرای سیاستهای خصوصی سازی" تا بدانجا پیش رفته اند که قادر نیستند یا نمی خواهند وسایل و لوازم ایمنی را در اختیار مراکز درمانی قرار دهند و حتا نمی توانند, مالکان سرمایه دار را برای حفاظت از کادر درمانی و خدماتی ملزم سازند. روزی نیست که از مرگ پزشکان و پرسنل درمانی و خدماتی خبری نباشد. با این سیاستها, نظامهای سرمایه داری " نئولیبرالیسم" ثابت کرد که آنچه که برای سیستم سرمایه داری مهم است سرمایه است نه جان انسانها.
