بخش اول:
قانون جنگل اصل ثابتی دارد بنام حاکمیت مطلق" قدرت" که کاربرد و اهداف آن در دنیای وحش و جامعه بشری متفاوت است. در" طبیعت وحش" ابزارهای اعمال قدرت طبیعی همچون " چنگال و دندانهای قوی و برنده و منقار تیز" است و هدفی جز بقاء برای موجودات وحشی ندارد. بر خلاف دنیای وحش، ابزارهای مصنوعی بسیار خطرناکی که نه برای بقا بلکه برای تجاوز و انقیاد مردم و نابودی جوامع انسانی در اختیار قدرتمندان قرار می گیرد. در قرن حاضر تسلیحات بسیار خطرناکی همچون بمبهای " خوشه ای، اتمی، فسفری و ابزار کشتار جمعی و ..." در اختیار دولتهای سرمایه داری" نئولیبرالیسم" قرار دارند که صلح و امنیت جهانی را به خطر انداخته است. قدرت های نئولیبرالیسم برای اعمال قدرت اهرم هائی نرمی همچون رسانه های انحصاری تبلیغی و خبری و.. "توجیه گر " و افرادی وابسته و لابی قدرتهای انحصاری در سیستم حکومتی" سیاستمداران حکومتی" و نهادهای گوناگون در اختیاردارند که توانسته اند حتا قانون جنگل بر نهادهای بین المللی حاکم کنند. تجاوزگری، نسل کشی و جنایت علیه بشریت را بدون مهابا ادامه دارد. میدان جنگ شده دکان بازاریابی انحصارات صنایع جنگی. در پس هر آرامش نسبی ، بازار فروش تسلیحات و پر کردن انبارهای تسلیحاتی براه است تا شروع دیگری برای جنگ و خونریزی و غارت در منطقه ای دیگر. همانطوری که در قرن حاضر شاهد بوده و هستیم بعد از نابودی بسیاری از کشورهای خاورمیانه ، نوبت به اوکراین در اروپا رسید. و حال قانون جنگل با دمیدن به شیپور جنگ، غزه را در آستانه نابودی قرار داده و هر روز کودکان؛ نوزادان ، زنان و مردان بی دفاع قربانی می شوند. این است پروسه تکراری قانون جنگل حاکم بر جوامع بشری، به جرات می توان گفت، با وجود و ادامه چنین وضعیتی، جهان هرگز روی صلح و آرامش را بخود نخواهد دید.
