آخرین شلیکها به پای قانون جنگل در قرن بیست و یکم! قسمت چهارم

قسمت چهارم  

  تصویب قطعنامه دمبریده امارات متحده عربی" جمعه 22 دسامبر" بعد از کش و قوسهای فراوان نشان داد که این قطعنامه توطئه ای جز بازی پشت پرده امریکا با کشورهای عربی و دولت خودگردان فلسطینی برای ادامه کشتار مردم غزه توسط دولت یهودی" اسرائیل" و راندن فلسطینیان از غزه و گسترش شهرکهای یهودی نشین نبوده است. این قطعنامه دمبریده تنها چراغ سبزی بود از طرف شورای امنیت به ارتش اسرائیل که بتواند با خیالی آسوده به نسل کشی و قتل و عام کودکان، نوزادان، زنان و مردان پیر و چوان ادامه تا جان بدربردگان مجبور به فرار از غزه شوند، نه حل مشکل گرسنگی، تشنگی و بی داروئی مردم غزه.  

آخرین شلیکها به پای قانون جنگل در قرن بیست و یکم! قسمت سوم

قسمت سوم :

دبر کل سازمان ملل با استناد به ماده 99 منشور سازمان ملل خواستار آتش بس انساندوستانه شد. امارات متحده عربی هم در جواب، قطعنامه ای با حمایت کشورهای عربی و دولت خودمختار کرانه باختری "فلسطینی" به شورای امنیت ارائه داد که با وتو " مخالفت" امریکا روبرو شد. قبل از وتوی امریکا رسانه ها و مطبوعات انحصاری در مورد ماده 99 و اجبار استفاده دبیرکل از این ماده تبلیغات وسعی راه انداختند و به افکار عمومی چنین تلقین کردند که این ماده از آن ماده هائیست که دیگر هیچ قدرتی در برابر آن نمی تواند مقاومت کند و غزه بزودی شاهد صلح و آرامش خواهد بود و جنایات ضد بشری و نسل کشی فلسطینیان در نوار غزه و سرکوب فلسطینیان در کرانه باختری خاتمه خواهد یافت. برخلاف اینهمه تبلیغات، با وتوی آمریکا به قطعنامه پیشنهادی ماهیت این ماده و وجود شورای امنیت با چالشهای جدی روبرو گردید.

ماده 99 چیست و چه قدرتی دارد:

آخرین شلیکها به پای قانون جنگل در قرن بیست و یکم قسمت دوم

قسمت دوم  

اولین مرحله حمله اسرائیل به غزه با بجا گذاشتن هزاران کشته، زنده بگور شدگان و زخمی که عمومن نوزادان، کودکان و زنان را شامل می شود، چنان وحشتناک و ضد انسانی بود که سیل عظیمی از مردم  سراسر جهان را به خیابانها کشاند. مقاومت مردم غزه، اعتراضات مردمی، افشاگریهای مطبوعاتی و انتقادات بین المللی اسرائیل" امریکا" را به آتش بس موقت چند روزه مجبور ساخت. قبول آتش بس اجباری ، در واقع پایان نمایش شکست نظامی، امنیتی و اخلاقی مرحله اول جنگ بود. صحنه های مبادله زندانیان با اسرا که عمومن از میان کودکان و زنان انتخاب شده بودند، ماهیت تجاوزکارانه و ارتجاعی این جنگ نابرابر را بیش از پیش در نزد افکار بین المللی رسوا ساخت. افشای شکنجه و محدودیتهای ظالمانه که بر آزادشدگان در زندانهای اسرائیل اعمال شده بود، ماهیت ارتجاعی و به اصطلاح  دموکراسی دولت یهود را در نزد افکار عمومی برملا ساخت.  بن بستی که امریکا در آن گرفتار آمده دو راه پیش رو دارد یکی ختم فوری جنگ و پذیرش عملی دو کشور مستقل فلسطین و اسزائیل و دیگری ادامه جنگ و اعمال قانون جنگل در منطقه. متاسفانه ماموریت بلینکن وزیر امورخارجه امریکا علیرغم پیام اخلاقی به دنبال جبران شکست مرحله اول و تشدید بحران انسانی در ابعادی وسیعتر را نشان می دهد. پیام دوگانه امریکا را می توان بشرح زیر خلاصه کرد.

پایه های لرزان قانون جنگل در قرن بیست و یکم

بخش اول:

قانون جنگل اصل ثابتی دارد بنام حاکمیت مطلق" قدرت" که کاربرد و اهداف آن در دنیای وحش و جامعه بشری متفاوت است. در" طبیعت وحش" ابزارهای اعمال قدرت طبیعی همچون " چنگال و دندانهای قوی و برنده و منقار تیز" است و هدفی جز بقاء برای موجودات وحشی ندارد. بر خلاف دنیای وحش، ابزارهای مصنوعی بسیار خطرناکی که نه برای بقا بلکه برای تجاوز و انقیاد مردم و نابودی جوامع انسانی در اختیار قدرتمندان قرار می گیرد. در قرن حاضر تسلیحات بسیار خطرناکی همچون بمبهای " خوشه ای، اتمی،  فسفری و ابزار کشتار جمعی و ..." در اختیار دولتهای سرمایه داری" نئولیبرالیسم" قرار دارند که صلح و امنیت جهانی را به خطر انداخته است.  قدرت های نئولیبرالیسم برای اعمال قدرت اهرم هائی نرمی همچون رسانه های انحصاری تبلیغی و خبری و.. "توجیه گر " و افرادی وابسته و لابی قدرتهای انحصاری در سیستم حکومتی" سیاستمداران حکومتی" و نهادهای گوناگون در اختیاردارند که توانسته اند حتا قانون جنگل بر نهادهای بین المللی حاکم کنند. تجاوزگری، نسل کشی و جنایت علیه بشریت را بدون مهابا ادامه دارد. میدان جنگ شده دکان بازاریابی انحصارات صنایع جنگی. در پس هر آرامش نسبی ، بازار فروش تسلیحات و پر کردن انبارهای تسلیحاتی براه است تا شروع دیگری برای جنگ و خونریزی و غارت در منطقه ای دیگر.  همانطوری که در قرن حاضر شاهد بوده و هستیم بعد از نابودی بسیاری از کشورهای خاورمیانه ، نوبت به اوکراین در اروپا رسید. و حال قانون جنگل با دمیدن به شیپور جنگ، غزه را در آستانه نابودی قرار داده و هر روز کودکان؛ نوزادان ، زنان و مردان بی دفاع قربانی می شوند. این است پروسه تکراری قانون جنگل حاکم بر جوامع بشری، به جرات می توان گفت، با وجود و ادامه چنین وضعیتی، جهان هرگز روی صلح و آرامش را بخود نخواهد دید.

نگاهی به نشست هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل" دولتها" متحد

نشست هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سالانه سازمان ملل در حالی برگزار شد که جهان درگیر جنگهای ویرانگر و غارتگرایانه بخصوص در اوکراین است. نقض حقوق بشر، تبعیض و نابرابری بخصوص درمورد زنان" تبعیض-جنسیتی"، استثمار و غارت کشورها، تخریب محیط زیست و عوارض ناشی از آن" زلزله و سیل"، کشته شدن هزاران پناهنده در دریا و خشکی، موجودیت بسیاری از جوامع بشری را مورد تهدید جدی قرار داده که نمی توان مسئولیت این سازمان را در ایجاد چنین وضعیتی نادیده گرفت.  

نقش سازمان ملل را هم نمی توان در" نظاره گری" و هم " دخالت مستقیم" در غارت جهان سوم به نفع شرکتهای انحصاری کشورهای امپریالیستی انکار کرد. این سازمان از طرفی نظاره گر جنگ افروزیها و تجاوزگریهای دولتهای امپریالیستی به نمایندگی از شرکتهای انحصاری" صنایع و نهادهای نظامی و انرژی" است که بسیاری از مناظق جهان را به سرزمین ارواح تبدیل کرده اند، هم نقش مستقیم سازمان در مدیریت بانک جهانی، صندوق بین المللی پول و اعمال شرایط ناعادلانه و غارتگرایانه در دادن و باز پرداخت وام، باعث ورشکستگی کشورها شده و با تشدید فقر اقتصادی، نابودی ساختار اجتماعی و ناامنی، موجودیت کشورهای جهان سوم را در معرض نابودی قرار داده است.  

مردم اوکراین سزاوار آینده ای تیره و تار نیستند

ادامه جنگ بغایت ارتجاعی در اوکراین، موجودیت جوامع بشری را با خطر جدی روبرو ساخته است. تا کنون نیمی از مردم اوکراین خانه های خود را ترک و به کشورهای اروپائی پناهنده شده اند. بیش از نیم میلیون جمعیت فعال اوکراین در جنگ کشته و یا زخمی شده اند. تعداد قابل توجهی از زیرساختها نابود، بسیاری از شهرها و روستاها در شرق اوکراین از جمعیت تخلیه و به ویرانه تبدیل شده اند. رشد سرسام آور قیمت انرژی مصرفی در کشورهای اروپائی و امریکا، سبد هزینه خانوارها بسیاری از مردم کم درآمد را نا متعادل ساخته و بسیاری را گرفتار سوء تغذیه کرده و سودهای باد آورده ای را نسیب شرکتهای انحصاری انرژی کرده است. تخصیص قابل توجهی از بودجه عمومی به خرید و ارسال ادوات و تسلیات نظامی و ارسال آن به میدانهای جنگ بحران اقتصادی را تشدید، شرکتهای تولیدی و خدماتی یکی از دیگری ورشکست می شوند. بیکاری و فقر جلوی درب خانه بسیاری از مردم زحمتکش و کم درآمد کمین کرده است. جنگ ارتجاعی چنان گسترده شده است که رنج مردم کشورهای افریقائی که از کمبود مواد غذائی در عذاب و با سوءتغذیه مواجه هستند، بیشتر ساخته است.

 روابط سالم بین المللی تبدیل به دشمنی بین ملل شده و شعله های جنگهای نیابتی، جهان را در معرض خطر جدی قرا داده است. گسترش جنگ بغایت ارتجاعی و ویرانگر اوکرائین از مرحله بکارگیری سلاحهای متعارف عبور و به استفاده از سلاحهای ممنوعه و ویرانگر کشانده شده است. دولت دموکرات آمریکا به بهانه دفاع از اوکراین و تقویت نظامی آن در مقابل روسیه، اوکرائین را به بمبهای خوشه ای ممنوعه مسلح و حال وعده ارسال موشکهای کشتار جمعی با قابلیت اورانیوم ضعیف شده و اف- 16 داده است. این پروسه ای بسیار خطرناک است که در نهایت می تواند روسیه و ناتو را در مقابل هم قرار داده و جهان را به جنگ هسته ای سوق دهد.

هرگونه اعدام و شکنجه" پاشنه آشیل جمهوری اسلامی" باید لغو و محو گردد

جمهوری سرمایه داری اسلامی یکی از معدود رژیمهائیست که توانسته در عصر کنونی با حاکم کردن ایدئولوژی اسلامی، احکام قرون وسطائی و ضد انسانی شریعت اسلامی بخصوص" اعدام و شکنجه" را در قوانین قضائی و مدنی ایران رسمیت بخشد. احکام جنایتکارانه ای که حتا کودکان نابالغ نیز از آن در امان نیستند. «برخلاف جامعه مدنی مدرن که سن بلوغ، 18 سال تمام" برای زن و مرد" تعریف شده است، شریعت اسلامی سن بلوغ را برای زن " مونث"9 سال و برای مرد" مذکر" 15 سال تعیین کرده است.» جمهوری اسلامی برابری حقوق شهروندی زن با مرد را کفر می شمارد و زنان " بنام همسر، صیغه" در قانون شریعت به تملک قانونی مرد درمیآیند. رژیم با تحمیل حجاب اسلامی بر زن، امتناع از حجاب اجباری حتا در صورت موافقت "همسر یا پدر" جرم می داند. با راه اندازی خانه های عفاف، زنان را در حد کالای جنسی تنزل و در معرض فروش یا کرایه قرار می دهد که مصداق شکنجه-جنسیتی است. اعمال سیاستهای اقتصاد اسلامی نیز در پناه اعدام و شکنجه صورت می گیرد. رژیم با خصوصی سازی و حمایت از مافیاهای سرمایه داری دلالی و رانتخواری، ثبات و امنیت شغلی" کارگران و کارمندان" را از بین برد و آنان را همانند برده و رعیت در اختیار مافیاهای" دلال و رانتخوار" و پیمانکاران قرار داد و فقر و نابودی را در جامعه حاکم کرد. جمهوری اسلامی با ادامه چنین سیاستی جامعه را به دو قطب کاملن متضاد تقسیم نمود. در یکطرف" بهشتی" برای مافیای" نظامی- امنیتی- اداری"، رانتخواران و پیمانکاران و مدیران حکومتی با زندگی اشرافی در کاخها و ویلاهای مدرن بوجود آورد و در طرف دیگر، چنان" جهنمی" برای اکثریت مردم" کارگران، زحمتکشان شهر و روستا، بازنشستگان، بیکاران، معلولین و بی سرپرستان ساخت که در اوج فقر و نداری، مجبورند برای تامین حداقل زندگی و سیر کردن شکم فرزندان شان، اعضای بدن شان را بفروشند. در نهایت رژیم اسلامی برای تداوم حکومت شرعی قرون وسطائی و ضد انسانی و ایجاد رعب و وحشت در جامعه، به کشتار و ترور مخالفین و معترضان در خیابان و شکنجه و اعدام، سنگسار، قصاص، قطع عضو همچنان ادامه می دهد. با این وجود عملکرد جمهوری اسلامی در مورد اعدام و شکنجه را می توان به سه دوره تقسیم کرد.

زنده باد روز جهانی کارگران سرآغاز مبارزه علیه استثمار، فقر، نابرابری و جنگ

امسال کارگران ایران همگام با کارگران جهان در شرایطی به استقبال جشن اول ماه می " 11 اردیبهشت روز جهانی طبقه کارگر" می روند که دولتهای نئولیبرالیسم، جنگ، ویرانی،فقر ،گرانی و بیکاری و بی ثباتی شغلی و نابودی محیط زیست را به جامعه بشری تحمیل کرده اند. در چنین شرایطی مبارزه و سازماندهی آگاهانه طبقه کارگر جهانی برای نابودی نئولیبرالیسم و ایجاد دنیای مدرن با نظام اجتماعی سوسیالیستی برهبری طبقه کار، بیش از پیش لازم و ضروریست.  

جمهوری اسلامی با اجرای سیاستهای اقتصادی نئولیبرالیسم و با روبنای ایدئولوژی اسلامی  فشار مضاعف، بر طبقه کارگر و سایر زحمتکشان کشور وارد ساخته و با حاکم کردن سیستم اقتصاد دلالی و رانتخواری، تولید داخلی را از بین برده و محیط زیست را در معرض نابودی قرار داده است. با گسترش فقر، بیکاری ، گرانی، بی خانمانی، بسیاری از کارگران و سایر زحمتکشان را مجبور ساخته تا برای زنده ماندن اعضای بدنشان را در معرض فروش قرارداده و یا دست به خودکشی بزنند. در عرصه اجتماعی و حقوقی، با تصویب قوانین شرعی" قرون وسطائی" ابتدائی ترین حقوق کارگران و زنان، ثبات و امنیت شغلی کارگران را از بین برده و بمثابه برداری نوین، کارگران را تحت مالکیت پیمانکاران، کارفرمایان و مدیران شرکتهای خصوصی و دولتی درآورده و زنان را به شهروندان بی هویت و دست دوم تقلیل و تحت مالکیت مردان فرصت طلب" متدین و مرفه" قرار داده است.

سپیده قلیان، دختر مبارزی که تخم فرهنگ شجاعت را دوباره پراکنده کرد

سپیده با تجربه ای که از دوران مبارزاتی خود همراه با کارگران هفت تپه و درون زندانهای جمهوری اسلامی کسب کرده، یقین داشت که در هر صورت نیروهای امنیتی رنگارنگ تحمل آزادی اش را نخواهند داشت و دوباره او را دستگیر و زندانی خواهند کرد. تصمیم آگاهانه و شجاعانه او درسی فراموش نشدنی به جمهوری اسلامی داد و ثابت کرد که رژیم با وجود زندانها و شکنجه های قرون وسطائی در مقابل چنین زنان شجاعی یارای مقاومت ندارد و دیر یا زود به زباله دان ننگین تاریخ سپرده خواهد شد. حضور شجاعانه بدون" حجاب اسلامی" او در جلوی زندان اوین بمحض آزادی در 24 اسفند سال 1401  پایه های ایدئولوژیک رژیم در مورد اسارت و تبعیض مضاعف زنان را به لرزه درآورد. هرچند رهائی وی از زندان چند ساعتی طول نکشید، اما با حرکت شجاعانه کم نظیر و دادن شعار علیه راس حکومت توتالیتر" خامنه ای" مثل رعد غرید و برق آن جهان را چنان روشن ساخت که هر انسانی را به عمق ظلم و ستمی که در مورد زنان زندانی می شود آگاه و جهان را به تحسین واداشت. پشت سر هم پیامهای شادباشی بود که به زنان مبارز، طبقه کارگر و خانواده او ارسال می شد. همان چند ساعت، عمری بود بسیار آموزنده برای طبقه کارگر بخصوص" کارگران هفت تپه"، زنان، مردانی که بر علیه تبعیض جنسیتی، حجاب اسلامی، استثمار و کلیت قوانین شرعی و برای آزادی و برابری در تمامی شئون زندگی اجتماعی و خانوادگی. درسی بسیار گران بها که دختری با جثه کوچک اما با شهامتی غیر قابل توصیف، توانست شکنجه گران بی رحم و شفقت رژیم جمهوری اسلامی را به زانو درآورد. آری این مدت بسیار کوتاه بود اما درسی بود به اندازه تاریخ که فرهنگ شجاعت را پراکند و هویتی تازه به زنان در عرصه مبارزات آزادی خواهانه و برابری طلبانه بخشید.

ماما آب داد، بابا نان داد، رژیم اسلامی گاز شیمیائی داد

جنگ شیمیائی اعلام نشده ای که جمهوری اسلامی از تاریخ نهم آذرماه برعلیه دختران دانش آموز  از "قم" شروع کرد، هر روز ابعاد وحشتناکی به خود می گیرد. روز یکشنبه 14 اسفند بسیاری از مدارس" دخترانه" و خوابگاه دانشجویان" دختر" در شهرهای مختلف از جمله" ایلام، تهران، تبریز، شیراز، همدان، بندرعباس، زنجان، ابهر، ارومیه، نیشابور و.... با گازهای سمی مورد حمله قرار گرفتند. حملات امروز تمامی مقاطع تحصیلی را در برگرفت،" دبستان ابتدائی سپیده کاشانی واقع در" زنجان" که دانش آموزان مسموم شده به اورژانس انتقال داده شدند و مصدومین دبیرستان دخترانه"عصمت" و مدرسه ابتدائی" غنچه" واقع در شهرستان ابهر نیز راهی بیمارستان شدند و 29 دانشجو در خوابگاه یاس" دانشگاه فنی و حرفه ای" ارومیه بعلت مسمومیت در بیمارستان بستری شدند." با توجه به گزارش بالا، حمله شیمیائی تمامی مقاطع تحصیلی دخترانه را مورد هدف قرار داده و چه بسا در آینده ای نه چندان دور به کلیه مراکز آموزشی و پرورشی" اعم از دخترانه و پسرانه" گسترش یابد. تلاش حکومت برای مخفی نگه داشتن علل و ابعاد فاجعه و عدم گزارش دهی شفاف، چنین استنباط می شود که جمهوری اسلامی اهدافی فراتر، همچون تدارک و سازماندهی حملات شیمیائی به اعتراضات خیابانی و اعتصابهای مراکز کارگری، فرهنگی، خدماتی و اداری را در برنامه دارد.   

میرحسین موسوی با انتشار بیانیه دنبال چیست

ریل گذاری ساختار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایران بعد از کودتای 28 مرداد 1332 ، با بن بست تاریخی گرفتار آمده است. انقلاب مردمی ضد امپریالیستی و ضد دیکتاتوری شاه" بهمن 1357 " پوسیدگی ریل و پلهای ارتباطی آن را چنان نمایان ساخت که تعویض رانندگان، خدمه و سرنشینان جدید قطار، حاصلی جز رهائی جامعه از دیکتاتوری شاه  و گرفتار آمدن مردم به دیکتاتوری مذهبی قرون وسطائی نداشت . جمهوری اسلامی چنان فساد و کشتار و تبعیض جنسیتی را در جامعه نهادینه و قانونی کرد  که جامعه بشری هرگز فراموش نخواهد کرد. در چهار دهه سرنشینان قطار به رهبری ولایت فقیه، به دوگروه اصلاح طلب" رانتخواران مافیای دولتی" و تمامیت خواه" شارعان رانتخوار مافیای حکومتی" تقسیم شدند. اصلاح طلبان بر سر دعوای تقسیم غنائم، به کوپه های انتهائی قطار رانده شدند. رانده شدگان به ته قطار که در انتظار موقعیت مناسب برای کنترل قطار کمین کرده بودند، جنبش انقلابی کارگران، زحمتکشان بخصوص زنان مبارز با تخریب پلهای اتصال ریل پوسیده، فرصت را از آنان گرفتند، بطوری که نه راه نجاتی برای اصلاح طلبان مانده و نه قدرتی برای انحصارطلبان.

تهدید خواص و مقایسه آنان با توابین کوفه

سخنرانی خامنه ای" ولی فقیه" جمهوری اسلامی، صبح روز دوشنبه 11 مهر، در مراسم مشترک دانش آموختگی دانشجویان دانشگاههای افسری نیروهای مسلح، شکاف عمیق در بالاترین سطوح ایدئولوژیک و ترس از فروپاشی رژیم را آشکار کرد. او در مورد بیانیه برخی از خواص، که عملکرد رژیم را در حوادث اخیر محکوم کردند، می گوید:" بعد از آنکه فهمیدند در نتیجه حرفهای آنها همراه با برنامه ریزی دشمن چه اتفاقی در خیابان و در مسیر عمومی مردم می افتد، بایستی آن کار خودشان را جبران می کردند، باید موضع بگیرند، باید صریحا اعلام کنند که با آنچه اتفاق افتاده مخالفند، بایستی تفهیم کنند که با برنامه ی دشمنان خارجی مخالفند." گویا این" باید ها" در میان خواص مورد نظر، گوش شنوائی نداشته و از موضع گیری های صریح خبری نشد. وی بار دیگر مجبور شد، ظاهر شده و واقعیت از هم پاشیدگی رژیم را  برای خواص یاد آور شود. او در سخنرانی جدید اینبار سرنوشت توابین را به خواص یاد آور شد.