ماما آب داد، بابا نان داد، رژیم اسلامی گاز شیمیائی داد

جنگ شیمیائی اعلام نشده ای که جمهوری اسلامی از تاریخ نهم آذرماه برعلیه دختران دانش آموز  از "قم" شروع کرد، هر روز ابعاد وحشتناکی به خود می گیرد. روز یکشنبه 14 اسفند بسیاری از مدارس" دخترانه" و خوابگاه دانشجویان" دختر" در شهرهای مختلف از جمله" ایلام، تهران، تبریز، شیراز، همدان، بندرعباس، زنجان، ابهر، ارومیه، نیشابور و.... با گازهای سمی مورد حمله قرار گرفتند. حملات امروز تمامی مقاطع تحصیلی را در برگرفت،" دبستان ابتدائی سپیده کاشانی واقع در" زنجان" که دانش آموزان مسموم شده به اورژانس انتقال داده شدند و مصدومین دبیرستان دخترانه"عصمت" و مدرسه ابتدائی" غنچه" واقع در شهرستان ابهر نیز راهی بیمارستان شدند و 29 دانشجو در خوابگاه یاس" دانشگاه فنی و حرفه ای" ارومیه بعلت مسمومیت در بیمارستان بستری شدند." با توجه به گزارش بالا، حمله شیمیائی تمامی مقاطع تحصیلی دخترانه را مورد هدف قرار داده و چه بسا در آینده ای نه چندان دور به کلیه مراکز آموزشی و پرورشی" اعم از دخترانه و پسرانه" گسترش یابد. تلاش حکومت برای مخفی نگه داشتن علل و ابعاد فاجعه و عدم گزارش دهی شفاف، چنین استنباط می شود که جمهوری اسلامی اهدافی فراتر، همچون تدارک و سازماندهی حملات شیمیائی به اعتراضات خیابانی و اعتصابهای مراکز کارگری، فرهنگی، خدماتی و اداری را در برنامه دارد.   

از وسعت و همزمانی حملات شیمیائی به مدارس در شهرها، همچنین استفاده از گازهای شیمیائی ترکیبی، نشان می دهد که سازماندهی، تدارک و اجرای چنین حملاتی، نیاز به افراد آموزش دیده و مراکز نگهداری و آزمایشگاههای مجهزی دارد که بتواند گازهای شیمیائی را تولید و ترکیب کند. با توجه به انحصاری بودن واردات، تولید، نگهداری و توزیع موادشیمیائی و گازهای سمی در دست نیروهای امنیتی و اطلاعاتی بخصوص" سپاه پاسداران" می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1 – واردات یا تهیه مواد شیمیائی و آماده سازی آن برای اهداف نظامی و امنیتی:

واردات، تولید و نگهداری مواد شیمیائی کاملن در انحصار چمهوری اسلامی و نهادهای امنیتی آن قرار دارد و آزمایشگاهای موجود از توان بالائی برای ترکیب گازهای مختلف شیمیائی برخوردارند. دلیل ترکیبی بودن آن بوهای مختلفی است که بعد از انفجار و انتشار گازها به مشام می رسد که  شاهدان عینی و مصدوم شدگان نیز به بوهای مختلف اشاره کرده اند.

2 –  شناسائی مکان و سازماندهی حمله، گسترش و همزمانی عملیات:

حملات روزهای شنبه و یکشنبه نشان داد که پشت چنین عملیات گسترده ای نیروهای سازماندهی و آموزش دیده ای که از توان تشکیلاتی بسیار قدرتمند و وسیعی برخوردارند، قرار دارند که تنها در اختیار نیروهای اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی است و از طریق نیروهای امنیتی حراست در مراکز آموزشی و مدارس می توانند به اطلاعات کافی دست یابند.  

3 – سکوت و تناقضگوئی رژیم در مورد حمله کنندگان و گازهای مورد استفاده قرار گرفته:

حدود چهار ماه از حمله شیمیائی به مدرسه دخترانه در قم می گذرد. در این مدت جمهوری اسلامی هیچگونه سرنخی در مورد عوامل و انگیزه حمله کنندگان و همچنین نوع گازهای شیمیائی و سمی اعلام نکرده است. بعید است که رژیم از عوامل حمله و انواع گازهای سمی بی اطلاع باشد، اما با توجه به پیچیدگی این عملیات هنوز رژیم نتوانسته دلایل قانع کننده ای برای نجات از مخمصه ای که خود را در آن گرفتار کرده است، برای مردم بتراشد و یا فرد و یا افرادی را به اعتراف اجباری بکشاند که قبول مجبور به قبول آن باشند.

4 – ترس حکومت از اعلان یافته های خود:

حکومت ادعا می کند ما توان علمی بسیار بالائی داریم و ابزارهای پیشرفته را اگر نتوانیم تولید کنیم، از بازارهای رسمی و یا غیررسمی" قاچاق" بین المللی براحتی تهیه می کنیم. بنابراین تجزیه و تحلیل و شناسائی گازها و اعلام علنی آن که می تواند در خنثا کردن اثرات منفی روی دانش آموزان موثری باشد، غیرقابل درک است. آنچه که ظن برانگیز است، اهداف پشت پرده رژیم در ارتکاب به اعمال شنیع و جنایتکارانه است که می توان فرض کرد که اگر رژیم نوع گازهای بکاربرده در این حملات شیمیائی را اعلام کند، مراکز تولیدی، یا منابع وارداتی، مخازن انباشت، نگهداری و مسئولان آنها مشخص می شوند. در چنین حالتی راه فرار جمهوری اسلامی کاملن بسته و با خشم مردم و حتا با برخی از نیروهای بدنه خودی روبرو می شود.  

چه باید کرد؟

در این موقعیت حساس دو مورد اساسی در کنار هم قرار دارند که باید بر آنها با هوشیاری کامل برخورد شود. در مورد اورژانسی که مدرسه یا مراکز آموزشی مورد حمله شیمیائی قرار می گیرد، باید با هوشیاری در مورد امنیت محصلین و خنثا کردن اثرات مواد شیمیائی" روی دانش آموزان تلاش کرد. باوجود اطلاعات بسیار ناقص، می توان مراحل زیر را مد نظر داشت.

الف – دانش آموزان را به محض احساس بوی گاز، از مکانهای بسته خارج و در مکانهای عمومی بطوری که از محل آلوده فاصله داشته باشد محافظت کرد.

ب – از ماسک و یا از پارچه خیس شده استفاده کرد بطوری که هوا مستقیم وارد بدن نشود.

پ – فوری با اورژانس بیمارستان تماس و بچه ها را به بیمارستان انتقال داد.

اما در مرحله مقابله جدی با سیاستهای تبعیض" جنسیتی" جمهوری اسلامی و دفاع از مراکز آموزشی " دختران" باید موارد حیاتی زیر را مورد نظر قرار داد.

1 – ایجاد کمیته های مخفی برای دفاع از دانش آموزان" دختر" مدارس و مراکز آموزشی:

ایجاد کمیته های علنی و یا مخفی برای حفاظت و امنیت مدارس توسط معلمان، دانش آموزان و خانواده های آنان اولویت دارد. این کمیته ها می توانند موقعیت امنیتی مجتمع آموزش را مورد بررسی قرار داده و از نقاطی که احتمال حمله شیمیائی می رود، مورد شناسائی و از آنجا مراقبتهای ویژه انجام شود. در صورت مشاهده علائم حمله شیمیائی، با هوشیاری دانش آموزان را از محلهای آلوده خارج و به محل امن هدایت کنند. امکانات اولیه از قبیل ماسک و یا پارچه های خیس شده را که قبلن تدارک دیده شده، در اختیار آنان قرار دهند. بدون درنگ با اورژانس بیمارستان تماس گرفته تا افراد آلوده به بیمارستان انتقال داده شوند. از احتمال خطر نیروهای حراست در مراکز آموزشی که بازوی اطلاعاتی نیروهای امنیتی و اطلاعاتی رژیم هستند نباید غافل شد.

2 –  افشا سیاستهای مخفی کاری و انحرافی رژیم در مورد حملات شیمیائی به مراکز آموزشی با شعار نویسی و انتشار و پخش تراکت.

3 – سازماندهی اعتصاب و اعتراضات در مراکز آموزشی توسط کمیته های مدارس و مراکز آموزشی بر علیه عدم امنیت مدارس و حملات شیمیائی.

4 – هماهنگی و شرکت در اعتراضات عمومی و سراسری و افشا عوامل و نهادهای دخیل در حملات شیمیائی به مراکز آموزشی، فرهنگی.

حمله شیمیائی به مدارس دخترانه جنایت علیه بشریت!

دختران دانش آموز بیدارند، از آمران و عاملان حمله شیمیائی بیزارند!

زنده باد اتحاد معلمان و دانش آموزان، بر قرار باد اداره شورائی مدارس و مراکز آموزشی!