نگاه جمهوری اسلامی به کارگران و زنان

برای بررسی این موضوع لازم نیست دنبال متون تاریخی گشت, کافیست قرآن را با دقت خواند, تا اسلام واقعی را فهمید. چرا راه دور برویم, همین "حکومت جمهوری اسلامی" بهترین معیار برای شناخت واقعی اسلام است. حدود 40 سالیست که اسلام در ایران حکومت می کند. احکام شرعی, توسط شارعین مقدس پشت سر هم صادر و اجرا می شود تا عدالت الهی, در ایران همه را مجذوب خود کند. اسلام از همان ابتدای پیدایش ادعای حکمرانی و گسترش عدالت اسلامی بر تمام دنیا را دارد که هنوز درگیر جنگهای ارتجاعی فرقه های مختلف اسلامی در خاورمیانه است. در حال حاضر  ایران توسط حکومت اسلامی از نوع" ولایت فقیه" اداره می شود. لازم است برای روشن شدن موضوع تلنگری به حکومت جمهوری اسلامی زده شود. با توجه به تجربه چند ساله جمهوری اسلامی, به زبان ساده می توان گفت, حکومت اسلامی سه مخاطب اصلی دارد.

الف –  اولین مخاطب حاکمان مقدس هستند.

حاکمان مقدس خود را نماینده خدا در روی زمین و صاحب جان و مال و ناموس مردم می دانند و بدون کوچکترین توهم و احساس گناه منابع و امکانات عمومی را بعنوان غنائم بین خود تقسیم میکنند و با کافران غیر ایرانی وارد معامله و شراکت سودآور می شوند. نفت حراج می کنند, اسلحه می خرند تا جنگ راه انداخته و مردم را بکشند. حاکمان مقدس جمهوری اسلامی بر اساس درجه بندی تقدسشان غنائمی تصرف کرده اند, گروهی عایدات حاصل از فروش نفت را به جیب می زنند و گوهی دیگر از محل فروش فرآورده های پتروشیمی و دلالی خرید اسلحه و صنایع نظامی, گروهی گمرکات و تعدادی نیز شکر, دارو و مواد مصرفی و... در اختیار گرفته اند. مقدسان نیز مراکز زیارتی را به مراکزصیغه تبدیل کرده اند. از کاخها و ویلاها که بگذریم گروهی در کمین شکار انسانهای فقیر نشسته تا  کلیه, چشم ودیگر اعضای بدن آنان را ملاخورش کنند. اعضای خانواده و فرزندانشان هم در فرنگستان "سرزمین کفار"  در پارتی های شبانه دلی از عزا در می آورند و از نعمتهای خدادادی لذت می برند. برای خالی نبودن عریضه مراکز دلالی, مساجد و حسینیه ها بپا و زیارتگاهها را با گنبد طلا  مزین می کنند. نه فقر می شناسند و نه فقیر.

 ب – دومین مخاطب مردم هستند.

حاکمان مسلمان کارگران را بردگان و زحمتکشان را خادمان خود می دانند. کارگران مجبورند برای زنده ماندن در مقابل مزد بخور و نمیربرای کارفرما " مالک مقدس" بردگی کنند. اگر هم مزدی دریافت نکردند مهم نیست در عوض ثوابش را در آخرت می گیرند. اگر هم نتوانستند مایحتاج روزانه را تهیه کنند, برای ثواب بیشتر می توانند کلیه و چشم یا بچه هایشان را بفروشند ویا با گدائی از کفاره  گناهان دیگران, روزگار بگذرانند. اگر بر علیه ظلم  و بیعدالتی طغیان کنند به عذاب خشم الهی گرفتار می شوند و همچون کارگران هفت تپه گرفتار احکام ظالمانه شرعی می شوند. کارگرانی همچون اسماعیل بخشی و طرفدار کارگر همچون سپیده قلیان چنان شکنجه می شوند که به کارهای نکرده اعتراف کنند. این است شمه ای از عدالت الهی حکومت جمهوری اسلامی در حق کارگران و زحمتکشان.

پ – سومین گروه زنان هستند که اسلام هیچ حق و حقوقی بر آنان نمی شناسد.

جدا از داستانهای دروغین, می توان چنین خلاصه کرد که زن هیچگونه حق و حقوقی در اسلام ندارد و فقط موجوداتی هستند که خدا به مردان" مسلمان" هدیه کرده تا شهوترانی کرده و کافر نشوند. از نظر احکام اسلامی مردان مالک زن هستند و در مقابل مهریه, زن به مالکیت مرد در می آید. اسلام به مرد می گوید تو مالک زن هستی و حق نداری زن را در زندگی شریک کنی. وظایف اصلی او بچه دار شدن, آشپزی برای تو و بچه هایت, نظافت و فرمانبرداری و همبخوابگی است. اسلام  به مرد پولدار حق می دهد, 4 زن عقدی  و چند صیغه موقت داشته باشد. در اسلام مرد بالغ در هر شرایط سنی می تواند دختر بچه 7 ساله را به عقد خود درآورد. اسلام برابری بین فرزندان دختر و پسر را شرک و به مرد حکم می کند که در صورت سرپیچی زن از دستوراتش, او را مثل حیوان شلاق زده و تنبیه کند.  در بعد اجتماعی نیز فرامینی صادر شده, همچون, زن حق ندارد در انظار عمومی ظاهر شود اگر اجبارا ظاهر شد, باید خود را کاملا بپوشاند, تا مرد با دیدن برجستگی های زن به گناه آلوده نشود. با این استدلال زنان ابرانی اجازه ندارند در میادین ورزشی و نمایشی که مردان حضور دارند ظاهر شوند. این چنین احکامی اگر برده داری جنسی نیست پس چیست.

حرف آخر, اسلام همین است که می بینید و بیخود دنبال اسلام مترقی نگردید. حکومت جمهوری اسلامی همچون داعش نماد ترقی و شکوفائی اسلام در قرن بیست و یکم است و بس. تا قوانین اسلامی حاکمیت دارد مردم آن سرزمین نه زندگی انسانی دارند و نه جامعه ای پویاو مترقی با انسانهای آزاد و برابر می توانند بسازند.