ترامپ می گوید, انگشتش را از روی ماشه بخاطر نجات 150 نفر برداشت

بعد از سرنگونی یکصد میلیون دلاری" پهباد جاسوسی" امریکا در آبهای دریای عمان, رجز خوانیهای مستانه دوطرف, منطقه, بخصوص خلیج فارس و تنگه هرمز, در حالت انفجاری قرار گرفته است. ترامپ رئیس جمهور امریکا روز جمعه 31 خرداد در پیام توئیتری اعلام کرد:" شب گذشته برای حمله متقابل به سه موضع مختلف, دستمان روی ماشه بود اما وقتی پرسیدم چند نفر جان می بازند یک ژنرال پاسخ داد 150 نفر, قربان." از ادعای مصلحتی" انساندوستانه" ترامپ, با توجه به چنایات ضد بشری در افغانستان, عراق, لیبی, سوریه و یمن که با دخالت مستقیم یا غیر مستقیم ارتش امریکا در جریان هست,بگذریم, از واقعیتی کاملن جدا از جان یکصدوپنجاه نفر حکایت دارد . با این وجود ادعای ترامپ در مورد  حمله به نقاطی  در درون ایران, کاملا درست بنظر می آید, اما عاملی که باعث شد, انگشتش را از روی ماشه بردارد قابل بررسی است.

انتخابات ریاست حمهوری امریکا" با توجه به بحران عمیق داخلی" که قرار است سال آینده برگزار شود, از اهمیت بسیار بالائی برای جزب جمهوریخواه و ترامپ برخوردار است. بنابراین انتخاب زمان هر گونه عملیات نظامی جدید با وجود انتخابات آینده می تواند تعیین کننده باشد. ترامپ و مشاوران وی بخوبی میدانند, هر حمله ای در کوتاه مدت  مردم امریکا را تهییج و بدنبال سیاستهای  حاکم میکشاند. با طولانی شدن جنگ و عوارض ناشی از جنگ و عدم پیروزی قاطع, مردم را سرخورده و برعلیه سیاستهای حاکم و جنگ به اعتراض وامیدارد. در چنین وضعیتی موقعیت جمهوریخواهان و ترامپ به خطر خواهد افتاد. بنابراین موضعگیری اخیر ترامپ و عدم استفاده از ماشه و ادامه  و تشدید تحریمهای اقتصادی, حکایت از تاخیر انداختن حمله و خرید زمان است.

امریکا با کشانده  مسئله پهباد و حمله خرابکارانه به کشتیها, به شورای امنیت در روز دوشنبه, که قرار است, در پشت درهای بسته به موضوع  رسیدگی شود, اهداف مشخصی را دنبال می کند ,که می توان موارد زیر را در نظر گرفت.

الف – حقانیت حضور نظامی امریکا برای کنترل  تنگه هرمز و تضمین عبور آزادانه کشتیها در دریای عمان و خلیج فارس.

با توجه به حقوق بین الملل و کنوانسیون حقوقی دریاهای سازمان ملل متحد, امریکا سعی خواهد کرد با مدارک و دلایلی سرنگونی پهباد را در حریم بین المللی ثابت و جمهوری اسلامی را محکوم کند. هر چند امریکا  از حقوق بین المللی  تعریف متفاوتی دارد و در  مسئله اراضی اشغالی و ضمیمه آنها به اسرائیل خود را نشان داد. با توجه به حضور انگلیس و کشورهای اروپائی  امریکا میتواند ادعای جمهوری اسلامی مبنی بر دفاع از حریم هوائی ایران را خنثی و ایران را بابت سرنگونی پهباد محکوم و روسیه و چین را در موقعیت انفعالی قرار دهد.

ب – امریکا حق دفاع و حمله انتقامی و محدود را برای خود محفوظ و در صورت اقدام عملی, اعتراضات آتی کشورها را خنثی کند.

پ – صدور قطعنامه علیه ایران.

امریکا سعی خواهد کرد قطعنامه ای را برای محکومیت ایران به شورای امنیت ارائه دهد. تصویب قطعنامه با وجود چین و روسیه بنظر محال و یا بسیار مشکل خواهد بود. با این وجود در صورت وتو, امریکا به بخشی از اهداف خود یعنی طرح قطعنامه در سازمان ملل و ارائه آن به مجمع عمومی سازمان ملل بهمراه برخی از کشورها دست یافته و بدینصورت زمان کافی  برای اقدام عملی بدست می آورد.

در هر حال امریکا به حمله انتقامی و محدود به نقاطی در ایران دست خواهد زد, در غیر اینصورت, سرنگونی پهپاد و انفجار کشتیهای نفتکش می تواند در کوتاه مدت موقعیت برتری نظامی و ابرقدرتی امریکا را به چالش بکشد. در هر صورت بازار فروش اسلحه و ادوات نظامی امریکا با مشکل روبرو خواهد شد.

امریکا در رابطه با ایران با مشکل دیگری مواجه است و آن نداشتن آلترناتیو مطمئن و سازمانیافته برای جایگزینی  جمهوری اسلامی است. سلطنت طلبان و سازمان مجاهدین و بخشی از نیروهای درونی جمهوری اسلامی از انسجام و قدرت کافی برخوردار نیستند و امریکا نمی تواند روی آنها حساب باز کند. بنا براین امریکا سعی دارد با تشدید تحریمهای اقتصادی  و یکسری حمله های مقطعی, جمهوری اسلامی را به پای میز مذاکره بر اساس شروط 12 گانه بکشاند.

جمهوری اسلامی در سیاست خارجی و داخلی و سازماندهی نظامی گرفتار بحرانی عمیق است. سیاست خارجی رژیم بر اساس مذاکرات مخفی و معامله و حتا دادن امتیاز به کدخدا برای حفظ رژیم بنا شده و ساختار تشکیلاتی ریاستی آن استوار بر دستورات خامنه ای و بیت رهبری است. شکست پیا پی در سیاست خارجی بخصوص در معامله برجام, با وجود اعتراضات داخلی, نتوانست تغییری در مدیریت تیم سیاست خارجی بوچود آورد. هنوز امیدوار است با تغییر زمان راه فرجی در معامله با امریکا و اروپا پیدا شود. با توجه به تهاجمی بودن تشکیلات نظامی جمهوری اسلامی بخصوص سپاه پاسدارن. جمهوری اسلامی در بلند مدت توان دفاع در مقابل حمله نظامی خارجی را ندارد. با وجود این تهاجمی بودن سپاه پاسداران و نیروهای اطلاعاتی توانسته در غیبت تشکل و سازماندهی مردم اعتراضات داخلی را سرکوب و به موفقیتهائی دست یابد. سرنگونی پهباد توسط سپاه پاسداران در کوتاه, تبلیغاتی برای جمهوری اسلامی بهمراه دارد هرچند  در صورت عکس العمل طرف مقابل, در دراز مدت به عکس خود مبدل خواهد شد. در بعد اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی کاملا فلج شده است. صنایع و تولیدات داخلی با ورشکستگی روبرو و با ادامه سیاست واگذاری منابع و صنایع, بحران اقتصادی و اجتماعی دامن زده خواهد شد.

بسیاری از مردم در فقر مطلق بسر می برند و کارگران  از بیم بیکاری و دستمزد ناچیز و عدم دریافت حقوق عقب افتاده رنج میبرند. بسیاری ناتوان از پرداخت اجاره بهای منزل به کلبه های حاشیه شهرها پناه برده اند. دارندگان مشاغل کوچک و متوسط پشت سر هم ورشکست می شوند. در مقابل سران رژیم, فرماندهان ارشد نظامی, مدیران حکومتی و متولیان مراکز مذهبی با در دست گرفتن تمامی قدرت بهشتی برای خود و خانواده هایشان ساخته اند. با استفاده از رانت بسیاری از صنایع و موسسات عمومی را تصاحب کرده و زمینهای کشاورزی و منابع طبیعی را به کاخ یا ویلاهای شخصی تبدیل کرده اند. بسیاری از آنها با خروج میلیاردی ارز به سرمایه گذاری و خرید سهام و املاک در کشورهای ترکیه و اروپا و امریکا مشغولند

کارگران و زحمتکشان باید بدانند دشمن واقعی آنها جمهوری اسلامی و سران و مدیران حکومتی هستند و این قماش ابائی از همدستی با نیروهای خارجی و سرکوب مردم ندارند. کارگران و زحمتکشان تنها میتوانند در سایه اتحاد و همبستگی و ایجاد شوراهای واقعی در مقابل سرکوبگران و غارتگران داخلی و تهدیدات خارجی مقاومت و به پیروزی برسند. با وجود کثیر المله بودن ایران کارگران, زحمتکشان و روشنفکران باید بدنبال آلترناتیوی مناسب همچون جمهوری فدراتیو شوراهای مردمی ایران باشند.

نابود باد جنگ و خونریزی

زنده باد شوراهای مردمی